จงเป็นหญิงที่งามที่สุดในโลก

เขียนโดย.... อาอิฎ อัลก็อรนีย์

ด้วยความงามของเธอ เธอจะสวยงามดั่งเช่นดวงตะวัน

ด้วยความดีของเธอ เธอจะบริสุทธิ์ดั่งเช่นชะมดเชียง

ด้วยความนอบน้อมของเธอ เธอจะสูงเด่นดั่งเดือนเพ็ญ

ด้วยความเอื้ออาทรของเธอ เธอจะเย็นสดชื่นดั่งเช่นสายฝน

ดังนั้นจงรักษาความงามของเธอด้วยความศรัทธา รักษาความสงบของเธอด้วยความมักน้อย และรักษาความบริสุทธิ์ของเธอด้วยฮิญาบ

โปรดรู้เถิดว่า สิ่งประดับในกายเธอหาใช่เงิน ทอง หรือเพชรนิลจินดา แต่......

คือ 2 ร็อกอะฮฺ ยามรุ่งอรุณ

 คือการอดทนต่อความหิวกระหายเมื่อเธอถือศีลอดเพื่ออัลลอฮฺ

คือการปกปิดสิ่งที่เธอบริจาคมิให้ผู้ใดล่วงรู้นอกจากอัลลอฮฺ  

คือไออุ่นจากน้ำตาที่ไหลหลั่งออกมาชำระล้างบาปของเธอ

คือการหมอบกราบอย่างยาวนานด้วยหัวใจที่นอบน้อมยอมจำนนอย่างสิ้นเชิงต่ออัลลอฮฺ

คือความละอายต่ออัลลอฮฺเมื่อความใคร่ใฝ่ต่ำได้ครอบงำเธอ

จงห่อหุ้มตัวเธอด้วยอาภรณ์แห่งความยำเกรง เธอก็จะเป็นหญิงที่งามที่สุดในโลก แม้เสื้อผ้าที่เธอสวมใส่ภายนอกจะเก่าซอมซ่อ

จงห่อหุ้มตัวเธอด้วยเสื้อคลุมแห่งความสมถะ เธอก็จะเป็นหญิงที่งามที่สุดในโลก แม้เท้าของเธอจะเปลือยเปล่า

จงอย่าใช้ชีวิตอย่างหญิงไร้ที่ศรัทธาที่ละทิ้งคุณธรรม เพราะพวกนางคือเชื้อเพลิงแห่ง " ไฟนรก "

อัลลอฮ์  ตรัสไว้ความว่า

“และไม่มีผู้ใดจะเข้าไปในนั้น นอกจากผู้ที่เลวทรามที่สุด”

(กุรอาน 92:15)

ที่มา หนังสือ เธอ...หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลก