Nominated by UN as the best Poem of 2006 Written by an African Kid
When I born, I black : เมื่อผมเกิด ผมผิวดำ
When I grow up, I black : เมื่อผมโตขึ้น ผมก็ยังผิวดำอยู่
When I go in Sun, I black : เมื่อผมอยู่ใต้แสงแดด ผมก็คงยังผิวดำ
When I scared, I black : เมื่อผมกลัว ผมก็ผิวดำ
When I sick, I black : เมื่อผมป่วย ผมก็ยังผิวดำ
And when I die, I still black : และเมื่อผมตาย ผมก็ยังคงผิวดำ
And you white fellow : และคุณ…เพื่อนมนุษย์ผิวขาว
When you born, you pink : เมื่อแรกเกิด คุณมีผิวสีชมพู
When you grow up, you white : เมื่อคุณโตขึ้น คุณมีผิวสีขาว
When you go in sun, you red : เมื่อคุณอยู่ใต้แสงแดด คุณมีผิวสีแดง
When you cold, you blue : เมื่อคุณหนาว คุณมีผิวสีน้ำเงิน
When you scared, you yellow : เมื่อคุณกลัว คุณมีผิวสีเหลือง
When you sick, you green : เมื่อคุณป่วย คุณมีผิวสีเขียว
And when you die, you grey : เมื่อคุณตาย คุณมีผิวสีเทา
And you calling me colored ? ? : และคุณเรียกผมว่า คนผิวสี??
ข้อคิดจากบทกลอน
มนุษย์ไม่ว่าคุณจะผิวสีอะไร ดำ แดง เขียว เหลือง ฟ้า ชมพู ฯลฯ พวกเราคือบ่าวของพระองค์ อัลลอฮ์ ซุบฮาน่าฮุว่าตะอาลา ทุกคนสืบเชื้อสายมาจากท่านนะบีอาดัม และพระนางฮาวา ผู้ซึ่งเป็นต้นกำเนิดของเผ่าพันธ์มนุษย์ ทุกผิวสี มนุษย์ผู้เกิดมาจากดินและสืบต่อเชื้อสายจากน้ำอันไร้ค่า ผู้ซึ่งต่ำต้อยนัก เมื่อเทียบกับสิ่งต่างๆในโลกนี้
เพราะฉะนั้นเรามีค่า มีราคา มีชีวิตที่เท่าเทียมกัน มีเพียงชีวิตเดียว เกิด และ ตาย ในโลกใบนี้ เพื่อมุ่งสู่โลกหน้าที่ถาวร ไม่มีใครมีสิทธิในชีวิตของคนอื่น นอกจากสิทธิที่ถูกระบุไว้ในอัลกุรอานเท่านั้น ไม่มีใครยิ่งใหญ่กว่าใคร แล้วเราจะมาอวดเก่ง อวดดี หยิ่งผยอง ยโสโอหัง อิจฉาริษยา กันทำไม เพราะพระองค์มิทรงมองที่รูปร่าง หน้าตา ความสวยงาม ทรัพย์สินเงินทอง ยศฐาบรรดาศักดิ์ พระองค์ทรงมองที่ "หัวใจ" ของบ่าวของพระองค์เท่านั้น เรามารักษาหัวใจของเราเพื่อเจ้าของหัวใจที่แท้จริง เพื่อที่พระองค์จะทรงเปิดหัวใจให้พวกเราได้รับแต่สิ่งที่ดีงาม ได้รับความรักจากพระองค์ ได้รับเกรียติจากพระองค์ ได้รับทางนำที่เที่ยงตรงที่พระองค์เป็นผู้กำหนดไว้ ทางที่เราจะดินไปอย่างสง่าผ่าเผย เดินอย่างภาคภูมิใจ เดินอย่างผู้มีเกรียติ เดินไปสู่สรวงสวรรค์อันสวยงามและสงบสุข ชั่วนิจนิรันดร์
เรียบเรียงโดย : أم راشد
