ภาคผลของความละอาย

عن عمران بن حصين رضي الله عنهما قال قال رسول الله صلى الله عليه وسلم :  [ الحياء لا يأت إلا بخير]     متفق عليه ( بخاري مسلم  ) ك
                

 ความหมาย

     มีรายงานจากท่านอิมรอน อิบนิ ฮุศอยน์ ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุมา แจ้งว่า ท่านร่อซูลุลลอฮ์  กล่าวว่า 

 “ ความละอายนั้น จะไม่นำสิ่งใดมา นอกจากความดีงามเท่านั้น “

( มุตตะฟะกุนอะลัยฮ์ เล่าโดย อิมามอัลบุคอรีย์ และมุสลิม)

 คำอธิบาย

          ฮะดีษบทนี้  ท่านร่อซูลุลลอฮ์  ได้อธิบายและชี้แจงให้ประชาชาติของท่านได้ทราบถึง ความประเสริฐของความละอาย  และความละอายนั้นจะไม่ให้อะไรแก่ผู้มีลักษณะดังกล่าว นอกจากความดีงามเท่านั้น  ความละอายจะหักห้ามมิให้กระทำสิ่งชั่วช้า และห้ามมิให้กระทำสิ่งที่น่ารังเกียจ นอกจากนั้นยังทำให้ผู้ที่มีความละอายพยายามกระทำความดี  และพยายามหาทุกวิธีทางเพื่อให้เขาเป็นผู้ที่มีมารยาทอันดีงาม  และครบถ้วนสมบูรณ์
         
         ถ้ามุสลิมเราขาดนิอมะฮ์แห่งความละอายเสียแล้ว  จะไม่มีอะไรเหลืออยู่ที่ตัวเขา  ที่ถือว่าเป็นความประพฤติอันดีงาม  และไม่มีสิ่งใดที่จะขัดขวางห้ามปรามเขามิให้กระทำสิ่งที่ชั่วช้าน่ารังเกียจและไม่ดีงามได้เลย
        
         ความละอายในที่นี้  หมายถึงสิ่งที่จะส่งเสริมให้มุสลิมปฏิบัติสิ่งที่ดีงาม  และห่างไกลจากสิ่งที่ชั่วช้า  และน่ารังเกียจ  อย่างไรก็ตามสิ่งที่ดีงามกับสิ่งที่ชั่วช้าน่ารังเกียจนั้น  หาใช่ว่าจะวัดกันด้วยความรู้สึก  หรือความนิยมของมนุษย์ไม่  เพราะสิ่งที่ดีหรือไม่ดีนั้นขึ้นอยู่กับการกำหนดของอิสลาม ที่ว่าสิ่งนี้ดี สิ่งนั้นไม่ดี มิใช่ว่ามนุษย์เป็นผู้กำหนด  หรือขึ้นอยู่กับความนิยมของบุคคลหรือสังคม
       
          ณ ที่นี้ สมควรอย่างยิ่งที่จะแจ้งให้ทราบว่า  ถ้าเป็นความละอายที่จะนำไปสู่สิ่งหนึ่งสิ่งใดที่ผิดกับหลักศาสนาแล้ว  ถือว่าความละอายเช่นนั้นมิใช่เป็นความละอายที่ถูกต้องตามบทบัญญัติอิสลาม อาทิเช่น มีการกระทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่ไม่สอดคล้องกับบัญญัติศาสนา  หรือที่อิสลามได้ห้ามสิ่งนั้นไว้แล้ว  หน้าที่ของมุสลิม คือ จะต้องชี้แจงและแนะนำให้ผู้กระทำได้รู้ว่า นี่คือสิ่งผิด แต่ถ้าหากเขาละอายที่จะพูดหรือว่ากล่าวตักเตือน   ก็นับว่าเป็นความบกพร่องที่แสดงถึงความอ่อนแอผู้นั้น  ซึ่งมีแต่ความเกรงใจมนุษย์แต่ไม่เกรงใจอัลลอฮ์
    
           อิสลามสอนให้มุสลิมทุกคนมีความเข็มแข็ง  มีความกล้าหาญ  กล้าพูด  และกล้าเตือนและถือว่าคำพูดของเขาเหล่านั้น  จะช่วยรักษาขอบเขตและหลักคำสอนของอิสลามไว้

สิ่งที่ได้รับจากฮะดีษนี้

          1 ความละอายที่นับว่าได้รับการสรรเสริญ คือ  ความละอายที่พบเห็นสิ่งที่ไม่ดีงามแล้วกล้าพูด  กล้าเตือน  และกล้าแนะนำสิ่งที่ถูกต้องให้ฟัง  โดยไม่เกรงใจผู้ใดทั้งสิ้น
           
           2 ความละอายที่ควรแก่การถูกตำหนิ คือ  เมื่อเกิดการกระทำที่ละเมิดขอบเขตของศาสนาหรือละเมิดผู้อื่น  แต่ผู้ที่พบเห็นไม่ได้ห้าม  ไม่ได้ตักเตือน  ทั้งนี้เพราะเขาอายที่จะพูดหรือกล่าวตักเตือนออกมา
           
          3 ผู้ที่ปฏิบัติตามคำสอนของอิสลาม  จะได้รับความสุขทั้งโลกนี้และโลกหน้า
                                                             

คัดจาก วารสารสายสัมพันธ์ ( อัร-รอบิเฏาะฮ์ )