ท่านเราะซูลลุลลอฮ์ แต่งงานกับท่านหญิงอาอีชะฮ์ ขณะที่นางยังเด็ก มีอายุเพียง 9 ปี ท่านจึงเข้าใจถึงความต้องการของเด็ก โดยที่ท่านอนุญาติให้นางไปเล่นกับเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน ครั้นเมื่อท่านเราะซูลลุลลอฮ์ เดินไปหาเด็กสาวเหล่านั้น พวกเธอจะเขินอายแล้ววิ่งหนีไป ท่านเราะซูลลุลลอฮ์ ก็พาเธอไปเล่นกับเพื่อนใหม่อีก^(*4*) และเมื่อท่านเดินเข้าไปหาเด็กสาวเหล่านั้น ท่านจะเอาผ้าปิดตัวเอง โดยท่านเกรงว่าเด็กสาวเหล่านั้นจะเขินอาย และไม่กล้าที่จะเล่นอีก^(*5*)

          ความเรียบง่ายและความอ่อนโยนต่อภรรยา ไม่เคยถูกปิดบังต่อบรรดาศอฮาบะฮ์เลย ครั้งหนึ่งท่านเดินทางไปกับสาวกและภรรยาของท่าน คือท่านหญิงซอฟียะห์ได้เดินทางไปด้วย ท่านเราะซูลลุลลอฮ์  ได้ย่อเข่าลงโดยให้เท้าของนางได้เหยียบบนเข่าท่าน เพื่อเธอจะขึ้นขี่บนอูฐได้^(*6*)  และการเดินทางอีกครั้งหนึ่งท่านได้พูดกับบรรดาสาวกว่า :

          พวกท่านทั้งหลายจงล่วงหน้าไปก่อนเถิด แล้วเราจะตามไปทีหลังพร้อมกับท่านหญิงอาอีชะฮ์

          ซึ่งท่านได้วิ่งแข่งกับนางและนางก็ชนะ ครั้นต่อมาเมื่อนางมีน้ำหนักตัวมากขึ้น ท่านได้วิ่งแข่งกับนางอีกคราวนี้ท่านเราะซูลลุลลอฮ์ ชนะนาง แล้วท่านก็พูดว่า :

          การแข่งขันก็อย่างนี้แหละ^(*7*)

           ท่านเป็นคนที่อ่อนโยนเมื่ออยู่ในบ้าน ท่านจะช่วยภรรยาของท่านทำงานบ้าน^(*8*)  บางครั้งท่านจะเย็บเสื้อ เย็บรองเท้าด้วยตัวของท่านเอง ท่านรีดนมแพะแล้วบริการตัวเอง^(*9*)

          ท่านปฏิบัติกับลูกๆ และเด็กที่อยู่รอบข้างโดยเป็นพ่อที่เมตตาปรานี เป็นผู้อบรมด้วยความสุขุม พยายามทำให้พวกเขามีความปิติยินดี และจะยิ้มแย้มกับลูกและเด็กๆเสมอ ท่านจะอุ้มและจูบเด็กๆเหล่านั้น

ท่านอบูฮุรอยเราะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ  ได้รายงานว่า :

          แท้จริงท่านเราะซูลลุลลอฮ์ นั้นได้จับมือฮะซันหรือฮูเซ็น และเท้าของฮะซันหรือฮูเซ็นอยู่บนเท้าของท่าน แล้วท่านเราะซูล ใช้ให้เดินขึ้นมาจนกระทั่งถึงบนหน้าอกของท่าน แล้วก็ใช้ให้เปิดปาก แล้วก็จูบ^(*10*)  ท่านเคยอุ้มอุมามะห์ ลูกสาวของซัยนับ เราะฎิยัลลอฮุอันฮา บุตรสาวของท่าน ขณะละหมาด ครั้นเมื่อท่านรูกั๊วะท่านจะวางลงและเมื่อท่านลุกขึ้นท่านก็อุ้มเธอขึ้นมาใหม่^(*11*) 

          ครั้งหนึ่งขณะท่านกำลังนำละหมาดบรรดาศอฮาบะห์อยู่ ฮาซัน บิน อาลี เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ ได้เล่นขึ้นขี่บนคอในขณะที่ท่านสุญูด ท่านจึงสุญูดเป็นเวลายาวนาน มีผู้ถามท่าน ท่านได้ตอบว่า :
 
          “แท้จริงลูกของฉันกำลังขี่ฉันอยู่ ฉันไม่อยากที่จะรีบเร่งจนกว่าเขาจะเลิกแล้วลงไปเอง”^(*12*)   
 
          การปฏิบัติเช่นนี้ใช่แต่เฉพาะลูกหรือหลานเท่านั้น กับเด็กอื่นทั่วไปท่านได้หยุดหยอกล้อกับเด็กๆ ท่านจะลูบศีรษะและใบหน้า พูดคุยกับเด็กๆ เสมอ^(*13*) 

           เช่นเดียวกันท่านปฏิบัติกับคนรับใช้หรือทาสด้วยความอ่อนโยน

ท่าน อนัส บิน มาลิก เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ กล่าวว่า : 

          ฉันเคยรับใช้ท่านเราะซูลลุลลอฮ์ เป็นเวลา 10 ปี ท่านไม่เคยพูดกับฉันว่า “อุฟ” เลย ท่านไม่เคยพูดกับฉันเลยในสิ่งที่ฉันได้ทำมันไปว่า ทำไมจึงทำเช่นนี้? หรือสิ่งใดที่ฉันไม่ทำท่านก็ไม่เคยพูดเลยว่า ทำไมถึงไม่ทำมันหละ?^(*14*)  และท่านเคยอุ้มลูกของทาส คือ อุซามะห์ บิน เซด วางไว้บนตัก และเอาฮะซัน บินอะลี วางไว้บนตักอีกข้างหนึ่ง แล้วท่านก็กอดเด็กทั้งสอง แล้วท่านก็พูดว่า : โอ้อัลลอฮ์ ขอพระองค์ทรงเมตตาเขาทั้งสอง เพราะแท้จริงฉันรักเมตตาเขาทั้งสอง^(*15*) 
 
          ขณะที่ท่านทราบว่า ท่านอะบาซัร เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ ได้พูดตำหนิคนใช้ของเขาถึงแม่ของเขา ท่านเราะซูลลุลลอฮ์ จึงพูดกับเขาว่า :

          ในตัวของท่านนั้นยัง ญาฮิลียะฮ์อยู่

แล้วท่านก็พูดต่อว่า :

          แท้จริงพวกเขาเหล่านั้นเป็นพี่น้องของพวกท่าน อัลลอฮ์ทรงให้พวกเขาอยู่ภายใต้การดูแลของพวกท่าน ดังนั้นผู้ใดที่อัลลอฮ์ได้ให้พี่น้องของเขาอยู่ภายใต้การดูแลแล้วละก็ จงให้อาหารเขาเหมือนอย่างที่ตัวเองกิน จงให้ดื่มเหมือนอย่างตัวเองดื่ม จงให้เขาได้สวมใส่เสื้อผ้าเหมือนอย่างที่ตัวเองสวมใส่ อย่าได้บังคับใช้งานเขาเกินกำลัง ดังนั้นถ้าหากใครที่บังคับใช้เขาให้ทำงานเกินกำลังแล้วละก็ ขอให้เขาได้ถูกสาปแช่ง^(*16*) 
  
          ท่านเราะซูลลุลลอฮ์ นั้นให้ความสำคัญอย่างมากต่อบรรดาทาสโดยได้สั่งเสียให้ทำดีต่อทาสในขณะที่ท่านใกล้เสียชีวิตอยู่บนที่นอน^(*17*)