...มนุษย์เราไม่อาจเข้าถึงการมี อีมาน ที่สมบูรณ์ได้เลย จนกว่าจะได้พบกับสุดยอดของ อีมาน

...และไม่อาจพบกับสุดยอดของ อีมาน ได้เลย จนกว่า...

♦ การยากจนในสิ่งฮะลาล จะกลายเป็นที่รักยิ่งสำหรับเขา มากเสียกว่าการร่ำรวยในสิ่งฮะรอม

♦ การถ่อมตนในการเชื่อฟังต่ออัลลอฮ์  จะกลายเป็นที่รักยิ่งสำหรับเขา มากกว่าการได้รับเกียรติในสิ่งที่เป็นการฝ่าฝืนพระองค์

♦ และจนกว่าการได้รับคำชม หรือคำตำหนิในข้อเท็จจริง สำหรับเขาแล้วมีความรู้สึกไม่ต่างกัน ...

ทุกสิ่งล้วนมีขอบเขต และขอบเขตของอิสลาม คือ

ความพอเพียง ความนอบน้อม ความกตัญญู และ ความอดทน

ความพอเพียง คือ ผู้นำแห่งการงานทั้งปวง

ความนอบน้อม คือ ความบริสุทธิ์จากความเย่อหยิ่งโอหัง

ความอดทน คือ การรอดพ้นจากไฟนรก

ความกตัญญู คือ ชัยชนะแห่งสรวงสวรรค์

คนที่เหมือนตายทั้งเป็น คือ คนที่ไม่ทำการหักห้าม ความชั่วด้วย มือ ลิ้น และ หัวใจ ของเขา

ไม่อาจถือว่า บุคคลได้รับเกียรติจากวิชาความรู้

จนกว่าเขาจะไม่อิจฉา...คนที่เหนือกว่า

ไม่ดูถูก...คนที่ต่ำกว่า

และไม่ใช้วิชา...เพื่อการแสวงหาทรัพย์สินเงินทอง

ฟิตนะฮ์ จะมุ่งตรงเข้าหาหัวใจ หากหัวใจยังคงนิ่งเฉย ทั้งที่เกิด ฟิตนะฮ์ อยู่ตรงหน้า

หัวใจ ย่อมปรากฏ จุดดำ ขึ้นแล้ว แต่หากหัวใจปฏิเสธไม่ยอมรับ จุดขาว บริสุทธิ์จะปรากฏขึ้นแทน

หากพวกท่าน ต้องการทราบว่า ฟิตนะฮ์ ได้มาประสบกับพวกท่านหรือไม่ ก็จงพิจารณดูเถิดว่า

หากเห็นสิ่งฮะรอม เป็นสิ่งฮะลาล เห็นสิ่งฮะลาล เป็นสิ่งฮะรอม

เมื่อนั้น ก็เท่ากับว่า ฟิตนะฮ์ ได้มาประสบกับเขาแล้ว !

ความละอาย กับ ความศรัทธา นั้นอยู่คู่กัน หากสิ่งใดสิ่งหนึ่งหายไป อีกสิ่งก็ย่อมหายไปพร้อมๆกัน

หนังสือ วะลีมะฮ์ อนีส & อาลียา