เมื่อการช่วยเหลือของอัลลอฮ์ได้มาถึงพร้อมกับการพิชิต (เมืองมักกะฮ์)

เจ้าจะเห็นบรรดาผู้เข้ารับอิสลามของอัลลอฮ์ ระลอกแล้วระลอกเล่า

          ดังนั้นเจ้าจงสดุดี จงสรรเสริญและจงขออภัยโทษต่อพระผู้อภิบาลของเจ้าเถิด เพราะพระองค์ทรงตอบรับผู้สำนึกผิดกลับตัวเสมอ

  ( อันนัศร์ 110 : 1-3)

การจัดการศพและการฝัง

          ในวันต่อมา (วันอังคาร) จึงได้จัดให้มีการอาบน้ำ และห่อศพของท่านเราะซูล  ซึ่งได้วางอยู่ในห้องของท่านหญิงอาอีชะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮา บรรดามุสลิมต่างทยอยเข้าไปละหมาดให้กับท่านโดยไม่มีอีหม่าม เมื่อการละหมาดเสร็จสิ้นลง ผู้คนต่างมีความเห็นขัดแย้งกัน ถึงสถานที่ เพื่อฝังท่านเราะซูล

ท่านอบูบักร รอยัลลอฮุอันฮุ ได้กล่าวว่า ฉันได้ยินท่านเราะซูล  พูดว่า :

          “อัลลอฮ์จะไม่ทรงเก็บชีวิตของนะบีคนหนึ่งคนใด นอกจากที่ซึ่งเขาชอบที่จะถูกฝังในที่ตรงนั้น”
 
          ดังนั้นท่านอบูบักรจึงให้ผู้คนฝังท่านเราะซูล ตรงที่นอนของท่าน^(*3*)   คือ ห้องของท่านหญิงอาอีชะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮา มารดาแห่งผู้ศรัทธาทั้งหลาย  ^(*4*)

ผลจากการตายของท่านเราะซูล

          การจากไปของท่านเราะซูล  ได้สร้างความโศกเศร้าแก่บรรดาศอฮาบะฮ์อย่างมาก ใบหน้าของพวกเขาหมองคล้ำยังความเศร้าโศกแก่ชาวมะดีนะฮ์ และบรรดามุสลิมในคาบสมุทรอาหรับ จะไม่ให้โศกเศร้าได้อย่างไร? เพราะการที่ท่านเราะซูล มีชีวิตอยู่ร่วมกับพวกเขานั้น ได้สร้างขวัญและกำลังใจให้พวกเขาเป็นอย่างมาก อัลลอฮ์ซุบฮานะฮูวะตะอาลา  ทรงนำพวกเขาออกจากความมืดมิดสู่แสงสว่าง รวมใจของพวกเขาเป็นหนึ่งเดียวกัน หลังจากที่ได้เคยขัดแย้งและแตกแยกกันมาก่อน และเมื่อเขาขาดท่านเราะซูลไป วะฮีย์ซึ่งเป็นความผูกพันระหว่างพวกเขากับพระเจ้าก็ต้องสิ้นสุดลง
 
          ครั้งหนึ่งท่านอุมัรและอบูบักรร่อฎิยัลลอฮุอันฮุมา ได้ไปเยี่ยมอุมมุอัยมัน ซึ่งได้เคยเลี้ยงดูท่านนะบี  และหลังจากท่านเราะซูล  จากไป เมื่อทั้งสองได้มาถึง นางก็ร้องไห้ ทั้งสองกล่าวว่า :

          อะไรทำให้นางร้องไห้หรือ ท่านไม่ทราบหรือว่า ณ. อัลลอฮ์ซุบฮานะฮูวะตะอาลา  นั้นมีการตอบแทนที่ดีสำหรับท่านเราะซูล อยู่แล้ว

          นางกล่าวว่า :

          มิใช่ฉันไม่ทราบเช่นนั้นหรอกที่ทำให้ฉันร้องไห้ แต่ที่ฉันต้องร้องไห้ก็เพราะว่า บัดนี้วะฮีย์จากฟากฟ้า ไม่มีลงมาอีกแล้ว

          นางร่ำให้จนกระทั่งทำให้ทั้งสอง คืออบูบักรและท่านอุมัรต้องร้องไห้ตามไปด้วย ^(*5*)
  
          บรรดามุสลิมมีความรู้สึกในการจากไปของท่านนะบี ว่ามันช่างโหดร้ายต่อจิตใจของพวกเขา ความมืดมิดปกคลุมรอบๆ พวกเขาทั้งหมด ท่าน อนัส บุตรของมาลิกร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ กล่าวว่า วันที่ท่านเราะซูล   เข้ามาที่เมืองมะดีนะฮ์ แสงสว่างได้กระจายไปทั่วเมือง ครั้นเมื่อท่านเราะซูล จากไปความมืดมิดก็เข้ามาแทนที่ มือของพวกเราต่างก็สั่นไหว ขณะที่นำร่างของท่านเราะซูล  ลงฝัง หัวใจของพวกเราไม่สามารถยอมรับการจากไปของท่านได้เลย

          ส่วนผู้ที่ไม่ใช่มุสลิม คือบรรดาพวกมุนาฟิกีน ชาวยิว ชาวคริสต์ และชาวอาหรับบางกลุ่ม ต่างดีใจต่อการเสียชีวิตของท่านเราะซูล ชาวอาหรับจำนวนมากตกศาสนา พวกคริสต์และยิวต่างเห็นความอ่อนแอของมุสลิม และแผ่นดินที่มุสลิมครอบครอง ดังนั้น มุสลิมจึงตกอยู่ในอันตรายที่ต้องเผชิญกับบรรดาศัตรู และอัลลอฮ์ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ทรงได้ให้ท่านอบูบักรเป็นผู้นำ และทำการปราบปรามพวกกบฏเหล่านั้น จนกระทั่งอิสลามกลับมาเข้มแข็งอีกครั้งหนึ่งในคาบสมุทรอาหรับ

 

ดร.อัดุลลอฮฺ  อิบนุ อับดิรเราะฮ์มาน อัลค็อรอาน

 ...ประเด็นต่างๆในการศึกษาชีวประวัตินะบีมุฮัมมัด

ซอเฮี๊ยอัลบุคอรีกิตาบุลตัฟซีรบาบุตัฟซีรซูเราะตุ้ลนัศรฺ.ตัฟซีร อิบนุกะซีร 8/529
ซอเฮี๊ยอัลบุคอรี กิตาบุ้ลมะฆอซี บทการป่วยและการเสียชีวิตของท่านนบี ฮะดิษเลขที่ 4448 ฟีฟัตฮิลบารี
สุนันอัตติรมิซี 3-338-วะเศาะฮะฮ่าฮู อัลบานี และมีรายรานฮะดิษอีกรูปแบบหนึ่งما قبض نبي إلا دفن قبض  ฟีมุสนัด อะบี ยะอฺลา 1/31 และสุนัน อัลบัยฮะกี 4/30
การจัดการศพและการฝังศพของท่านนบี ดู อัซซีเราะตุ้ลนะบ่าวี อิบนุฮิชาม 4/341 อิบนุกะซีร 4/329-533
ซออีอุมุสลิม 4/1907 ฮะดิษเลขที่ 2454