เมื่อความเป็นพี่น้องหายไป

 

 ความเป็นพี่น้องในอิสลาม ทำให้เรารักมุสลิมคนอื่นเหมือนที่รักตัวเอง

ดูแลเทคแคร์เขา เช่นเดียวกับที่ตนต้องการได้รับ

เป็นห่วงเป็นใยคนอื่น เช่นเดียวกับห่วงตัวเอง

หลายๆ คน ถูกผูกเชื่อมกันผ่านความเป็นพี่น้อง

แต่หากสิ่งนี้หายหรือบกพร่องไป...

     คำตักเตือนแก่กัน จะกลายเป็นแรงกระแทกให้หัวใจผู้รับสารสะเทือน หาใช่การส่งผ่านความห่วงใยอันหวานจิต

          ข้อผิดพลาดของพี่น้อง เป็นข้อมูลที่ใช้ในการพูดคุยลับหลัง มากกว่าการช่วยแก้ไขอย่างจริงใจ

              ความลำบากของพี่น้อง กลายเป็นเรื่องน่ารำคาญใจ มิใช่สิ่งที่ถูกบรรจุในความคิดคำนึงและดุอาอฺของเรา

                    ความสำเร็จของพี่น้อง กลายเป็นเรื่องน่าอิจฉาริษยา มากกว่าเป็นสิ่งที่ควรขอดุอาอฺให้เขาได้รับความจำเริญและเพิ่มพูน

                         เรือนร่างเดียวกัน ถูกหั่นออกเป็นชิ้นเล็กๆ ที่ไม่มีความเชื่อมโยง และไม่มีการส่งผ่านความรู้สึกระหว่างกันเท่าที่ผู้ศรัทธาควรเป็น

                             ความสัมพันธ์ระหว่างมุสลิม เหือดแห้งลง จืดจาง และเยือกเย็น

                              คนที่ศรัทธาร่วมกันในหนทางแห่งสัจธรรม สามารถกลายเป็นคนที่ไม่มีเยื่อใยกันได้ในชั่วเวลาไม่นาน

...ขออัลลอฮฺทรงปกป้องเราจากการขาดแคลนความเป็นพี่น้องในอิสลามด้วยเถิด

 

 

อับดุลเราะหมาน  / อิกเราะออนไลน์