สาเหตุที่ให้ได้มาซึ่งความสุขและความสำเร็จ
มุหัมมัด บิน อิบรอฮีม บิน อับดุลลอฮฺ อัต-ตุวัยญิรีย์
อัลลอฮฺ สุบหานาฮุ วะตะอาลา ได้ประทานสาเหตุที่จะให้ได้มาซึ่งความสำเร็จและความสุขให้แก่มนุษย์ทุกคนทั้งที่เป็นคนจนหรือคนรวยก็ตาม สำหรับสาเหตุที่อัลลอฮฺได้ประทานให้แก่บางคนและไม่ได้ให้อีกหลายคน เช่น เงินทอง ตำแหน่ง ซึ่งสิ่งเหล่านี้มิใช่สาเหตุที่นำมาซึ่งความสุขและความสำเร็จอย่างแท้จริง ดังนั้น การศรัทธา หรือ อีมาน และการงานที่ดีเป็นเพียงสิ่งเดียวเท่านั้นที่เป็นสาเหตุที่ให้ได้มาซึ่งความสุข และความสำเร็จทั้งในโลกนี้และโลกหน้า ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะครอบครองในสิ่งนี้กันด้วยทุกคน
สำหรับตำแหน่งของการศรัทธาหรืออีมาน คือจิตใจซึ่งมนุษย์ทุกผู้ทุกนามมีครอบครองกันทุกคน ส่วนตำแหน่งของการงานความดีคืออวัยวะของมนุษย์ ซึ่งมนุษย์ทุกคนมีครอบครองด้วยกันทุกคน ใครผู้ใดก็ตามมีจิตใจที่มีการศรัทธาและปฏิบัติการงานที่ดีออกมาด้วยอวัยวะทางร่างกาย เขาผู้นั้นก็จะประสบกับความสำเร็จทั้งในโลกนี้และโลกหน้า
1. ความสุขและความสำเร็จจะประสบได้ทั้งในโลกนี้และโลกหน้ากับการศรัทธาและการงานที่ดีเท่านั้น คุณค่าของมนุษย์ในมุมมองของอัลลอฮฺนั้น วัดด้วยความมากน้อยของการศรัทธาหรืออีมาน และการงานที่ดีที่ได้ปฏิบัติ อัลลอฮฺมิได้มองที่จำนวนทรัพย์สินเงินทอง สิ่งของและต่ำแหน่งการงาน
♥ บางคนบางกลุ่มมีความคิดว่า ความสุขและความสำเร็จอย่างแท้จริงจะประสบกับตำแหน่งกษัตริย์และการปกครอง ดังเช่น นัมรูด และฟิรอาวนฺ เป็นต้น
♥ และคนอีกบางส่วนคิดว่า ความสุขและความสำเร็จจะประสบกับการทำไร่ทำสวน ดังเช่น ชาวซะบะอ์
♥ และอีกบางส่วน คิดว่าความสุขและความสำเร็จนั้นจะประสบกับอาชีพก่อสร้าง ดังเช่น ชาวษะมูด
♥ และคนอีกบางส่วนเชื่อว่า ความสุขความสำเร็จจะได้มาจากเงินทอง ดังเช่น กอรูน
อัลลอฮฺ สุบหานาฮุ วะตะอาลา ได้ส่งบรรดานบีและเราะซูล ศ็อลลัลลอฮฺ อะลัยฮิ วะสัลลัม ไปสู่กลุ่มชนเหล่านั้นเพื่อเชิญชวนพวกเขาเหล่านั้นสู่การอิบาดะฮฺต่ออัลลอฮฺแต่เพียงผู้เดียวโดยไม่มีการตั้งภาคีใดๆกับพระองค์ และได้อธิบายแก่พวกเขาเหล่านั้นว่า ความสุขและความสำเร็จมิได้มีอยู่กับสิ่งเหล่านี้ หากแต่มีอยู่กับอีมานและการงานที่ดีเท่านั้น
อัลลอฮฺ สุบหานาฮุ วะตะอาลา ได้ตรัสว่า
“และผู้ใดเชื่อฟังปฏิบัติตามอัลลอฮฺและรอซูลของพระองค์ และเกรงกลัวอัลลอฮฺ และยำเกรงพระองค์แล้ว
ดังนั้นชนเหล่านั้นพวกเขาเป็นผู้ได้รับชัยชนะ”
( อันนูรฺ : 52 )
อัลลอฮฺ สุบหานาฮุ วะตะอาลา ได้ตรัสว่า
“คือบรรดาผู้ศรัทธาต่อสิ่งเร้นลับและดำรงไว้ซึ่งการละหมาด และส่วนหนึ่งจากสิ่งที่เราได้ให้เป็นปัจจัยยังชีพแก่พวกเขาเหล่านั้น พวกเขาก็บริจาค
และบรรดาผู้ที่ศรัทธาต่อสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่เจ้า และสิ่งที่ประทานลงมาก่อนเจ้า และวันอาคิเราะฮฺนั้นพวกเขาศรัทธามั่น
ชนเหล่านี้คือ ผู้ที่(ตั้ง)อยู่บนคำแนะนำที่มาจากพระผู้เป็นเจ้าของพวกเขา และชนเหล่านี้คือผู้ที่บรรลุผลประสบแห่งความสำเร็จ"
( อัลบะเกาะรอฮฺ : 3-5 )
2. พวกชนเผ่าเหล่านั้น หลังจากที่พวกเขาได้กล่าวปฏิเสธบรรดาเราะซูลของพวกเขา และพวกเขาก็ยังอยู่ในภาวการณ์เช่นนั้นต่อไป โดยที่พวกเขาลืมตัวกับสิ่งที่ตัวเองมีอยู่ จนในที่สุดอัลลอฮฺได้ทำลายพวกเขาและได้ให้บรรดานบีและเราะซูลรวมถึงบรรดาผู้ตามบรราดนบีและเราะซูลเหล่านั้นรอดปลอดภัยและช่วยเหลือให้พ้นจากศัตรู
อัลลอฮฺ สุบหานาฮุ วะตะอาลา ได้ตรัสว่า
“และแต่ละคนเราได้ลงโทษด้วยความผิดของเขา เช่น บางคนในหมู่พวกเขาเราได้ส่งลมพายุร้ายทำลายพวกเขา
และบางคนในหมู่พวกเขาเราได้ลงโทษพวกเขาด้วยเสียงกัมปนาท และบางคนในหมู่พวกเขาเราได้ให้แผ่นดินได้สูบเขา
และบางคนในหมู่พวกเขาเราได้ให้เขาได้จมน้ำตาย และอัลลอฮฺมิได้ทรงอธรรมแก่พวกเขา แต่พวกเขาต่างหากที่อธรรมต่อพวกเขาเอง”
(อัลอันกะบูต : 40 )
อัลลอฮฺ สุบหานาฮุ วะตะอาลา ได้ตรัสว่า
“ดังนั้น เมื่อพระบัญชาของเราได้มาถึง เราได้ช่วยนบีศอลิหฺ และบรรดาผู้ศรัทธารวมกับพวกเขา ให้รอดพ้นด้วยความเมตตาจากเรา
และให้พ้นจากความอดสูของวันนั้น แท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้นเป็นผู้ทรงพลัง และผู้ทรงอำนาจ
และเสียงกัมปนาทได้คร่าบรรดาผู้อธรรม แล้วพวกเขาได้กลายเป็นผู้นอนพังพาบตายในบ้านของพวกเขา”
( ฮูด : 66-67 )
แปลโดย: อิบรอเฮง อาลหูเซ็น / Islam House