พระเจ้าของฉัน
الكاتبة : أم راشد
พระเจ้าของฉันอยู่เหนือสุด...สูงสุด...
พระเจ้าของฉัน ให้อากาศที่บริสุทธิ์ ไว้หายใจ..
พระเจ้าของฉัน ให้อาหาร ให้ปัจจัยต่างๆ ไว้ดำรงชีพ...
พระเจ้าของฉัน คอยทดสอบฉัน...และเธอ...และมนุษย์ทุกคน
พระเจ้าของฉัน ไม่ต้องการอาหาร ไม่ต้องการน้ำ ไม่ต้องการของเซ่นไหว้....
พระเจ้าของฉัน ไม่ต้องการพวงมาลัย 7 สี ไม่ต้องการดอกไม้..
พระเจ้าของฉัน ไม่ต้องการธูปเทียน ไม่ต้องการปะทัด ไม่อยากได้ดอกไม้ไฟ...
พระเจ้าของฉัน ไม่ได้สถิตอยู่ข้างถนน ไม่ได้อยู่ตามศาลพระภูมิ ไม่ได้อยู่ตามตึกเก่าๆ...
พระเจ้าของฉัน ไม่ต้องการที่อยู่อาศัย ที่มนุษย์สร้างขึ้น...
พระเจ้าของฉัน ให้เงินกับฉันและ..ไม่เคยทำให้ฉันต้องเสียเงินทองเพื่อเคารพบูชา พระองค์...
พระเจ้าของฉัน ยิ่งใหญ่เกินกว่าที่มนุษย์คิด...
พระเจ้าของฉัน คอยปกป้อง คุ้มครอง ดูแลฉัน...
พระเจ้าของฉัน ยิ่งใหญ่เกินกว่าการจินตนาการของมนุษย์ผู้ต่ำต้อย...
พระเจ้าของฉัน ไม่ใช่มนุษย์ หรือเทพสมมุติ หรือเทพนิยายปรัมปรา หรือรูปปั้นจากเศษดิน เศษหิน...
พระเจ้าของฉัน ให้ทุกอย่างแก่เธอ แก่มนุษย์ทุกคน แก่สิ่งมีชีวิตที่มีลมหายใจ...
แล้ว...ทำไม !!!! คุณยังไม่ใช้ปัญญาพินิจ พิจารณากันอีกหรือ .....
เมื่อถึงเวลา พระเจ้าของฉัน จะมาตัดสินในสิ่งที่ทุกคนทำไว้ ความดี ความชั่ว จะถูกชั่งอย่างเที่ยงตรง แม้เพียงผงธุลีก็ไม่สามารถหลุดพ้นไปได้...
"มนุษย์เอ๋ย จงเคารพอิบาดะฮ์ พระผู้เป็นเจ้าของพวกเจ้าที่ทรงบังเกิดพวกเจ้า และบรรดาผู้ที่มาก่อนพวกเจ้า เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้ยำเกรง
คือ ผู้ทรงให้แผ่นดินเป็นที่นอน และฟ้าเป็นอาคารแก่พวกเจ้า และทรงให้น้ำหลั่งลงมาจากฟากฟ้า
แล้วได้ทรงให้บรรดาผลไม้ออกมา เนื่องด้วยน้ำนั้น ทั้งนี้เพื่อเป็นปัจจัยยังชีพแก่พวกเจ้า
ดังนั้นพวกเจ้าจงอย่าให้มีผู้เท่าเทียมใดๆขึ้น สำหรับอัลลอฮ์ โดยที่พวกเจ้าก็รู้กันอยู่"
(ซูเราะฮ์ อัล-บะเกาะเราะฮ์ : อายะที่ 21-22)
