การแสดงละครเป็นการแอบอ้างถึงบุคคลในอดีต

โดย ...อับดุลบารีย์ นาปาเลน

ประการที่สาม 

        การแสดงละครที่เป็นเรื่องเล่าในอดีตกาล ที่ได้แสดงด้วยคนใดคนหนึ่งให้เห็นถึงเหตุการณ์ในอดีต  และสิ่งนี้ก็เป็นสิ่งที่ต้องห้ามเช่นกัน ด้วยกับหลายเหตุผลด้วยกัน

๑. การโกหก ด้วยการบอกชื่อ คนนั้น บุตรของคนคนนั้น ทั้งๆที่ไม่ใช่ชื่อของเขา

       ๒. การปลอมหรือแสดงตัวเป็นบุคคลอื่น เช่น แสดงเป็นเชคคุลอิสลาม อิบนูตัยเมียะฮ์ หรือ เป็น ซอลาฮุดดีน อัลอัยยูบี แล้วเขาก็แกล้งแสดงทำเป็นผู้รู้ หรือแสดงความกล้าหาญ ทั้งๆที่เขาไม่ได้เป็นเยี่ยงนั้น และมันก็จะสอดคล้องกับฮาดิษที่ว่า

( المتشبع بما لم يعطي كلابس ثوبي زور )

“ผู้ที่แกล้งทำเป็นมั่งมี(เช่นแกล้งใส่เสื้อสวยเพื่อโอ้อวด) โดยที่สิ่งนั้นไม่ใช่ของเขาแต่อย่างใด (อาจไปยืมของผู้อื่นมา)

เปรียบเสมอนกับผู้ที่ใส่เสื้อผ้าสองผืนที่โกหกมจเท็จ”

(รายงานโดยบุคอรีย์และมุสลิม)

      ยิ่งเลวไปกว่านั้น หากนักแสดง แสดงเป็นท่านนบี  หรือบรรดาศอฮาบะห์ และพวกเรายอมหรือที่ให้พวกเขามีหน้าตาแบบนี้(นักแสดง) หรือจะแสดงเป็นมุชรีกีน เรารู้หรือว่าพวกเขามีหน้าตาอย่างไร หากมีชื่อพวกเขาคนหนึ่งเรียกขึ้นมา จะทำให้ผู้คนนึกถึงหน้าตาของนักแสดงคนนั้น  เสมือนกับในละครหนังชื่อเรื่องอูมัร ที่ดาราดังเป็นนักแสดงละครน้ำเน่าด้วยซ้ำ ซึ่งคล้ายกับพวกชีอะห์(อัรรอฟิเฏาะ)ที่ได้วาดรูปท่านอาลีขึ้นด้วยการอุปโลกษณ์และใส่ร้าย

       ๓.  เป็นการแฉความชั่วของคนที่ตายไปแล้ว จากคนมุสลิม หรือรื้อฟื้นความชั่วของเขาอีก ทั้งๆที่ศาสนาได้ห้ามทำในสิ่งดังกล่าว โดยการแสดงความไม่ดีของคนคนหนึ่งที่ตายไป เช่น การแสดงเป็น อัลมะมูน ด้วยกับได้ด่าทอและเย้ยหยันอีหม่ามอะหมัด และแสดงเป็นผู้ที่โบยเขา เป็นต้น

๔. การดูถูกดูแคลน  โดยการแสดงถึงความชั่วหรือความไม่ดีของบุคคลหนึ่ง หรือแสดงลักษณะที่ไม่ดี แล้วเขาก็ได้แสดงท่าทางดังกล่าว

عَنْ عَائِشَةَ، قَالَتْ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «مَا أُحِبُّ أَنِّي حَكَيْتُ أَحَدًا وَأَنَّ لِي كَذَا وَكَذَا»

รายงานจากท่านหญิงอาอีฉะหฺ (รอดียัลลอฮูอันฮา) กล่าวว่า ท่านนบี  ได้กล่าว่า

"ฉันไม่อยากให้ใครมาเล่าสิ่งไม่ดีของผู้อื่น และทั้งๆที่ฉันเองก็มี สิ่งนั้นๆ  (คือ มีความบกพร่องเช่นกัน) "

(รายงานโดย อบีดาวูด และอะหมัด และติรมีซีย์)

ท่านอีหม่าม นาวาวีย์ได้อธิบายในเรื่องของการนินทาที่ไม่อนุญาติว่า

ومن ذلك المحاكاة، بأن يمشي متعارجاً أو مُطَأْطِئاً أو على غير ذلك من الهيئات، مريداً حكاية هيئة من يَتَنَقَّصُهُ بذلك، فكلُّ ذلك حرام بلا خلاف."

           “ และนั่นก็เหมือนกับการแสดง เช่น การเดินในรูปแบบคนขาเป๋ หรือเดินเหมือนคนหลังงอ เพื่อแสดงสภาพของผู้ที่เขาต้องการดูถูก ทั้งหมดล้วนเป็นสิงที่ฮารอมโดยไม่มีการขัดแย้ง “

(หนังสือ อัลอัซก๊าร หน้าที่ ๓๓๘)

 อ่านต่อ ...>>> C l i c k