ท่านนบีพำนักอยู่ที่บ้านของอบูอัยยู๊บประมาณเจ็ดเดือน จนกระทั่งก่อสร้างมัสยิดเสร็จ ณ บริเวณลานกว้าง ที่อูฐคุกเข่านั่นเอง ต่อมาท่านรอซูลและภรรยาก็ย้ายมาอยู่บ้านของท่านซึ่งสร้างขึ้นข้างๆมัสยิดนั้น และยังคงเป็นเพื่อนบ้านของอบีอัยยู๊บอยู่เช่นเคย อะไรหนอที่ทำให้อบูอัยยู๊บมีเกียรติยิ่งกว่าเพื่อนบ้านคนอื่นๆ ?    

          อบูอัยยู๊บรักใคร่ท่านรอซูล อย่างสุดจิตสุดใจ ท่านรอซูล  ก็รักอบูอัยยู๊บมาก ชนิดที่เจ็บปวดเดือดเนื้อร้อนใจแทนกันได้ทีเดียว จนกระทั่งกลายเป็นว่า บ้านของท่านอบูอัยยู๊บนั้นเสมือนกับบ้านของท่านเอง

          ท่านอิบนิอับบาสเคยเล่าว่า มีอยู่ครั้งหนึ่งท่านอบูบักรฺ  ออกจากบ้านไปมัสยิดตอนเที่ยงซึ่งขณะนั้นมีแดดร้อนจัด ท่านอุมัร  เห็นเข้าจึงเอ่ยถามว่า :

          โอ้ท่านอบูบักรฺ ในยามแดดร้อนจัดเช่นนี้ท่านออกมาทำไมกัน?

          ท่านอบูบักรฺตอบว่า :

          ก็หิวนะซิ ไม่เช่นนั้นฉันไม่ออกมาหรอก

          ท่านอุมัรกล่าวว่า :

          ขอสาบานต่ออัลเลาะห์ ที่ฉันออกมาก็เพราะหิวเหมือนกัน

          ขณะที่ทั้งสองสนทนากันอยู่นั้นท่านรอซูล  ก็ออกมาอีก และเอ่ยขึ้นกับทั้งสองว่า :

          แดดร้อนอย่างนี้จะออกมาทำไม?

          ทั้งสองตอบว่า :

          ที่เราออกมายามนี้เพราะท้องมันหิวเหลือเกิน
 
          ท่านรอซูลกล่าวว่า :

          ขอสาบานต่ออัลเลาะห์ ฉันก็เช่นกัน ถ้าอย่างนั้นเราไปทางโน้นกันเถิด

          ทั้งหมดจึงออกเดินตามท่านร่อซูลมายังบ้านของ "อบูอัยยู๊บ" ตามปกติแล้วอบูอัยยู๊บจะมีอาหารไปให้ท่านรอซูล เสมอ ถ้ายังไม่ได้ไปก็แสดงว่ากำลังจัดแจงเรื่องอาหารให้ทางบ้านอยู่

          เมื่อทั้งสามมาถึง ภรรยาของอบูอัยยู๊บจึงออกมาต้อนรับ นางกล่าวว่า :

          ยินดีต้อนรับนบีของอัลเลาะห์ พร้อมกับผู้ที่มาด้วยทุกท่าน

          ท่านรอซูลถามนางว่า :

          อบูอัยยู๊บอยู่ไหน?

          ฝ่ายอบูอัยยู๊บซึ่งขณะนั้นกำลังทำงานอยู่ในสวนอินทผลัมใกล้ๆนั่นเอง เมื่อได้ยินเสียงท่านรอซูล เขาจึงรีบ เข้ามาหาโดยเร็วพลางกล่าวว่า

          ยินดีต้อนรับท่านรอซูลและผู้ที่มาด้วยทุกท่าน

          และเขาก็พูดต่อไปว่า

          โอ้ท่านนบีของอัลเลาะห์ เวลาแดดร้อนจัดเช่นนี้ท่านเดินมาถึงที่นี่มันไม่เหมาะนะครับ

          ท่านรอซูลตอบว่า :

          จริงๆด้วยซิ

          หลังจากได้ทักทายท่านรอซูล ท่านอบูบักรฺ ท่านอุมัร แล้วตัวเองก็เข้าไปในสวน ตัดอินทผลัมมาทลายหนึ่ง ซึ่งมีทั้งอินทผลัมแห้งที่สุกคาต้น และที่ยังสุกๆดิบๆอยู่ เมื่อท่านรอซูลเห็นเช่นนั้นจึงกล่าวว่า :

          ฉันไม่ต้องการให้ท่านตัดมาทั้งทลายอย่างนี้ดอก เอาเพียงอินทผลัมแห้งมาเลี้ยงเราก็พอใจแล้ว

          อบูอัยยู๊บจึงพูดว่า :

         โอ้ท่านรอซูลของอัลเลาะห์ ฉันอยากจะให้ท่านรับประทานอินทผลัมหลายๆรสชาติ ทั้งอินทผลัมแห้งที่สุกคาต้น และที่สุกๆดิบๆ นอกจากนี้ประเดี๋ยวฉันจะเชือดแพะอีกตัวหนึ่งเลี้ยงด้วยครับ

          ท่านร่อซูลจึงแนะนำว่า :

          ถ้าจะเชือดก็อย่าเชือดแพะนมนะ

          อบูอัยยู๊บจึงเชือดแพะมาตัวหนึ่ง และบอกกับภรรยาว่า :

          นี่เธอช่วยนวดแป้งทำขนมปังให้เราหน่อยซิ เธอทำขนมปังเก่งไม่ใช่หรือ?

          พูดจบเขาก็คว้าแพะไปซีกหนึ่งนำไปต้ม อีกซีกหนึ่งนำไปย่าง ครั้นเมื่ออาหารสุกแล้วก็นำมาวางไว้ข้างหน้า ท่านนบี ท่านอบูบักรฺ และท่านอุมัร ท่านรอซูลุลลอฮฺ  หยิบเนื้อชิ้นหนึ่งใส่ในขนมปังและบอกว่า :

          อบูอัยยู๊บ…รีบนำเนื้อชิ้นนี้ไปให้ฟาฎิมะห์สักหน่อยเถอะ เธอไม่เคยได้รับประทานอย่างนี้มานานแล้ว

          เมื่อทานอาหารเสร็จแล้ว ท่านนบีได้รำพึงว่า :

          ขนมปัง เนื้อ อินทผลัมแห้ง อินทผลัมสุกๆดิบๆ อินทผลัมสุกคาต้น

          พร้อมกันนั้นนัยตาทั้งสองมีน้ำตาซึมมออกมา ท่านกล่าวว่า :

          ขอสาบานต่ออัลเลาะห์ ผู้ซึ่งชีวิตของฉันอยู่ใต้เงื้อมมือของพระองค์ อาหารมื้อนี้เป็นนิอฺมะห์ ความโปรดปราน ซึ่งจะถูกสอบสวนในวันกิยามะห์ ถ้าหากพวกท่านได้รับก็จงรับประทานด้วยมือและจงกล่าว "บิสมิลลาฮ์" เมื่ออิ่มแล้วจงกล่าว "อัลฮัมดุลิลลาฮ์" ขอสรรเสริญอัลลอฮฺผู้ซึ่งให้เราอิ่มหนำสำราญ ผู้ทรงโปรดปราน ใครกล่าวเช่นนี้ก็จะดีมาก

          ท่านรอซูล  ลุกขึ้นกลับบ้านและบอกอบูอัยยู๊บว่า :

          พรุ่งนี้เช้าไปพบฉันที่บ้านหน่อยนะ

          เพราะตามปกติแล้วท่านรอซูลจะหาทางตอบแทน ผู้ที่ทำดีต่อท่านเสมอ แต่อบูอัยยู๊บไม่ได้ยินที่รอซูลสั่ง ท่านอุมัร  จึงบอกอีกครั้งหนึ่งว่า :

          อบูอัยยู๊บ ท่านร่อซูลสั่งให้ไปหาพรุ่งนี้เช้านะ

          อบูอัยยู๊บตอบว่า :

          สำหรับท่านรอซูลแล้ว มีแต่เชื่อฟังและปฎิบัติตามเท่านั้น

โปรดติดตามตอนต่อไป

  Click<<<   ท่านอบูอัยยู๊บ อัลอันซอรีย์ 1                                      ท่านอบูอัยยู๊บ อัลอันซอรีย์ 3>>>Click