การเข้ารับอิสลามของชาวอันศอร
สิ่งที่เห็นได้ชัดในการอพยพของท่านนะบีมุฮัมหมัด นั้น เพื่อให้แน่ใจว่าการเรียกร้องเชิญชวนแห่งอิสลามเกิดขึ้นจากการดำเนินการของพระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงรอบรู้ ผู้ทรงสอดส่องอย่างใกล้ชิด เอาใจใส่อย่างสม่ำเสมอ และทรงคุ้มครองอย่างไม่คลาดสายตา พระองค์ทรงจัดเตรียมพื้นที่ที่เหมาะสมยิ่งที่เมือง ยัษริบ (*1*) เพื่อเป็นที่พำนักของนะบี ของพระองค์ในการอพยพ และเป็นที่อุปถัมภ์ค้ำจุนในการทำงานเผยแพร่ หลังจากที่มักกกะฮ์มีแต่ความคับแคบ ทรงทำให้เผ่าเอ๊าซ์ กับ เผ่าค็อซร็อจญ์ ชาวเมืองที่อาศัยอยู่ที่ยัษริบ พร้อมให้ความร่วมมือในการเผยแพร่ศาสนาอิสลาม ตลอดจนการเผชิญกับอุปสรรคต่างๆ หลังจากที่บรรดาหัวหน้าทั้งหลายของเผ่ากุเรชในนครมักกะฮ์ไม่ยอมรับภาระหน้าที่นี้
ชาวยะฮูด กลุ่มหนึ่งที่ได้อาศัยอยู่เคียงข้าง เอ๊าซ์ และ อัลค็อซร็อจญ์ พวกเขาหลบหนีจากการบีบคั้นของพวกคริสต์(นะซอรอ) และพบว่าพวกตนนั้นมีจำนวนน้อย และเกรงว่าจะสูญพันธุ์ ถ้าไปร่วมมือกับพวกนะซอรอในการสู้รบอยู่เรื่อยๆ พวกนะซอรอได้ออกอุบายแทรกแซงให้เกิดความขุ่นข้องหมองใจในหมู่ชาวอาหรับ และไม่ยอมเลิกพฤติกรรมก่อกวน ทำให้ชาวอาหรับต้องประหัตประหารกันเองอย่างต่อเนื่องอย่างไร้เหตุผล ในขณะเดียวกัน กลุ่มยิวทั้งหลายเริ่มมีพลังและมีจำนวนมากขึ้น บวกกับทรัพยากรของพวกเขาก็เพิ่มพูนมากยิ่งขึ้น (*2*)
ด้วยสาเหตุของสงครามทำให้ผู้นำส่วนใหญ่ของเผ่าเอ๊าซ์ และเผ่าค็อซร็อจญ์ต้องประสบกับความตกต่ำและสั่นคลอน ปราศจากความสงบร่มเย็น จึงเป็นเหตุให้แต่ละเผ่าต้องหาทางออกเพื่อให้กลุ่มคนที่เหลือจากเผ่าต่างๆได้คงอยู่ต่อไป และพยายามที่จะเรียกร้องสันติภาพ และความรักใคร่ปรองดองกัน และพวกยิวได้เคยบอกชาวเมือง ยัษริบ ว่า จะมีนะบีผู้หนึ่งมาในเวลาอันใกล้นี้ และได้ขู่ถึงการมาของนะบีท่านนั้น ในขณะที่เกิดความขัดแย้งกันว่า พวกตนนั้นจะดำเนินตามและร่วมมือกับนะบีผู้นั้นเพื่อสู้รบกับชาวอาหรับ และทำการเข่นฆ่าสังหารอาหรับ ดังเช่นการสังหารฆ่าฟันพวก อ๊าด และพวก อิรอม ด้วยเหตุนี้ บรรดาผู้ชายของเผ่าค็อซร็อจญ์และเผ่าเอ๊าซ์ จึงรีบเข้ารับอิสลาม เพื่อที่จะทำให้การสู้รบจบสิ้นลง และลบภาพหลอนของสงครามตามที่พวกยิวได้เคยข่มขู่ไว้
อุมมุล มุมินีน อาอิชะฮ์ รอฎิยัลลอฮุอันฮา ได้พูดถึงเรื่องดังกล่าวว่า :
كان يوم بعاث يوما قدّمه الله لرسوله فقدم رسول الله وقد افترق ملؤهم ، وقتلت سرواتهم
وجرحوا ، فقدمه الله لرسوله في دخولهم في الإسلام
วัน- บุอ๊าษ นั้น เป็นวันหนึ่งที่อัลลอฮ์ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ได้ทรงประทานให้แก่ศาสนฑูตของพระองค์ คือขณะที่บรรดาหัวหน้าเผ่าต่างๆกำลังพิพาทกัน และมีการสังหารบรรดาเชลยศึกที่กำลังบาดเจ็บ อัลลอฮ์ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ได้ประทานให้กับท่านเราะซูล ด้วยกับการที่พวกเขาเข้ารับอิสลาม (*3*)
การอพยพได้ดำเนินไปและทำให้เห็นอย่างชัดเจนว่า อัลลอฮ์ซุบฮานะฮูวะตะอาลา นั้น ทรงห่วงใยนะบี ของพระองค์ รวมถึงการเผยแพร่ศาสนาด้วย ในช่วงเทศกาลทำฮัจญ์ ท่านนะบี ได้แนะนำตัวเองกับเผ่าต่างๆ และขอความร่วมมือจากพวกเขา จนกระทั่งได้พบกับชาว ค็อซร็อจญ์ จำนวนหกคน ท่านได้ขอให้พวกเขาหยุด
ท่านได้กล่าวว่า : พวกท่านเป็นใคร ?
พวกเขาตอบว่า : พวกเราเป็นกลุ่มหนึ่งจากเผ่า ค็อซร็อจญ์
ท่านนะบีถามว่า : พวกท่านเป็นผู้สวามิภักดิ์ต่อพวกยิวใช่ไหม ?
พวกเขาตอบว่า : ใช่แล้ว
ท่านนะบีกล่าวอีกว่า : พวกท่านจะฟังฉันพูดได้ไหม ?
พวกเขาตอบว่า : ได้
พวกเขาก็นั่งลง แล้วท่านนะบี ก็เชิญชวนพวกเขาให้ศรัทธาต่ออัลลอฮ์ซุบฮานะฮูวะตะอาลา และได้เสนออิสลามให้แก่พวกเขา พร้อมกับอ่านอัลกุรอานให้พวกเขาฟัง
พวกเขาจึงพูดขึ้นว่า : ท่านพี่น้องทั้งหลาย พวกท่านคงทราบดี ขอสาบานด้วยพระนามของอัลลอฮ์ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ว่า แท้จริง เขาผู้นี้คือนะบี ที่พวกยิวเคยพูดจาข่มขู่พวกท่านไว้ ด้วยการอ้างถึงเขาผู้นี้ ดังนั้น อย่าให้พวกยิวได้ติดต่อกับเขาก่อนพวกท่านเลย
พวกเขาจึงตอบรับการเชิญชวนของท่านนะบี และได้เชื่อฟังโดยรับเอาสิ่งต่างๆของอิสลามที่ท่านได้เสนอให้
พวกเขาพูดว่า : เราได้ทิ้งพรรคพวกของเราและไม่มีผู้ใดเลยที่จะเป็นศัตรูหรือมีความเลวร้าย และหวังว่าอัลลอฮ์ จะทรงรวบรวมพวกเราทั้งหมดเข้าไว้ด้วยกันอันเนื่องจากท่าน พวกเราจะล่วงหน้าไปก่อน แล้วบอกเรื่องราวการเรียกร้องให้พวกเขารู้ ตลอดจนเรื่องที่พวกเราได้ตอบสนองท่านจากศาสนานี้ให้พวกเขาได้ทราบ หากอัลลอฮ์ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ทรงรวบรวมพวกเขาให้เข้ารับอิสลามแล้ว ก็จะไม่มีใครอีกแล้วที่จะประเสริฐไปกว่าท่าน
และพวกเขาได้เดินทางกลับไปยังเมือง-ยัษริบ โดยรับศาสนาใหม่ติดตัวไปด้วย ในขณะที่ท่านนะบี กำลังรอคอยผลที่ท่านปลูกไว้ ท่านยังคงทำหน้าที่เผยแพร่ ที่นครมักกะห์อย่างต่อเนื่อง (*4*)
ดร.อัดุลลอฮฺ อิบนุ อับดิรเราะฮ์มาน อัลค็อรอาน
...ประเด็นต่างๆในการศึกษาชีวประวัตินะบีมุฮัมมัด
- ชื่อของเมือง- อัลมะดีนะฮ์ก่อนการอพยพ
- ฟิกฮุซซีเราะฮฺ อัลฆอซาลี 103
- ดูซอฮีฮุ้ล บุคอรีย์ : กิตาบุลมะนากิ๊บ บาบ มะนากิบุลอันศ็อร ฮะดีษที่ 3777 ฟัตฮุลบารีย์ เล่มที่ 7 หน้า 110
- เรื่องการเข้ารับอิสลามของคนกลุ่มนี้ ดูที่หนังสือ ซีเราะฮฺ อิบนิ ฮิชาม เล่ม 2 หน้า 38 และหนังสือ ดะลาอิลุลนุบูวะฮฺ ของ อัลบัยฮะกีย์ เล่ม 2 หน้า 433 และ อัลกุบรอ ของ อิบนิ ซะอ์ดฺ เล่ม 1 หน้า 218